Refah payı, işverenin çalışanlarına sunduğu, genellikle ekonomik koşullara bağlı olarak yapılan, maaşlarının üstüne eklenen ek bir ödemedir. Bu ödeme, işçilerin temel maaşlarına ilaveten yapılır ve işçinin yaşam standartlarını iyileştirmek amacı taşır. Refah payı, işveren tarafından verilen ek bir ödeme olduğu için, yasal bir zorunluluk değildir, ancak bazı sektörlerde, özellikle toplu iş sözleşmeleri veya iş sözleşmeleriyle çalışanlara sağlanabilir. Refah payı, genellikle enflasyon oranları, iş yerindeki verimlilik ve şirketin mali durumu göz önünde bulundurularak belirlenir. Ayrıca, toplu iş sözleşmeleri veya iş sözleşmeleri gibi anlaşmalarla da net bir oran belirlenmiş olabilir.Bazı durumlarda, refah payı şu faktörlere göre hesaplanabilir:Enflasyon oranı: Enflasyon oranına paralel bir şekilde maaşlara yapılan ek ödeme.Yıllık toplam maaş: İşçinin maaşının belirli bir yüzdesi kadar bir ödeme yapılabilir.Şirket kârı: Şirketin mali durumuna göre bir kâr paylaşımı veya verimlilik artışı sonucu refah payı hesaplanabilir. Refah payı genellikle işçi ve memurlara verilir. Ancak, bu ödeme türü genellikle toplu iş sözleşmeleri, yönetim sözleşmeleri veya sektöre özel anlaşmalar ile belirlenir. Refah payı şu kişiler için verilebilir:İşçiler: Çalışanların maaşlarına ek olarak verilen bu ödeme, genellikle düşük gelirli işçilere yöneliktir.Devlet Memurları: Kamuda çalışan memurlara da enflasyona karşı belirli periyotlarla refah payı verilebilir.Toplu Sözleşmeli Çalışanlar: Sendikalar aracılığıyla yapılan toplu iş sözleşmelerinde, işçilere refah payı verilmesi kararlaştırılabilir. Yaşam standardını yükseltmek: Ekonomik sıkıntıların veya enflasyonun etkilerini azaltmak amacıyla işçilerin alım güçlerini artırmak.Moral ve motivasyon sağlamak: Çalışanların iş yerindeki performanslarını artırmak ve işyerine olan bağlılıklarını güçlendirmek.Çalışanların haklarını güvence altına almak: Sosyal adaleti sağlamak ve çalışanların refahını gözetmek amacıyla.
